17 lipca zakończyła się tegoroczna edycja Festiwalu Filmowego w Cannes. Tradycji stało się zadość – Złote Palmy zostały przyznane. Od 1946 roku miejscowość na francuskiej riwierze na czas festiwalu staje się centrum filmowego świata: na schodach prowadzących do Pałacu Festiwalowego szeleszczą suknie od najlepszych projektantów,
Międzynarodowy Festiwal Filmowy Tofifest w Toruniu miał w tym roku swoją 19. już edycję. Mimo nie krótkiej historii jest to wciąż wydarzenie, które otrzymuje dużo mniej medialnej i frekwencyjnej atencji niż chociażby branżowy Camerimage. Z jednej strony jest to zaleta, ponieważ kameralna i luźna atmosfera
Z ich perspektywy współczesność przypomina nieustanne piżama party. Widujemy się z nimi tak często, że znajomość wydaje się niemal toksyczna. Spotkanie zaplanowane na dwadzieścia minut przeradzają się w cały wieczór wspólnego bujania, śmieszkowania i dryfowania przez czas. Produktywność jest passe: bohaterowie sitcomów zamieniają bezczynność w
Z manifestu Dogmy 95 zostały już tylko strzępki. Jego sygnatariusze albo zakończyli karierę reżyserską, albo sprzedali już dawne ideały. Lars von Trier od lat bardziej niż na naturalność stawia na szok, wzbogacając akcję swoich filmów różnymi dodatkami. Jedynie Thomas Vinterberg wciąż daje wyraz zasadzie „kino
Ostatnie tygodnie obfitowały w nieoczywiste sukcesy polskiego filmu. Zaraz po tym jak „Smoleńsk” Antoniego Krauze oficjalnie stał się najgorzej ocenianym filmem w serwisie Imdb, do kraju nad Wisłą dotarła informacja, że „365 dni” ma szansę na Złotą Malinę, i to nie jedną. Produkcja Blanki Lipińskiej nie była
Stary mroczny dom okazuje się pojemnym naczyniem dla metafor, kulturowych i społecznych zjawisk, pragnień, lęków. Zmurszałe mury pamiętają dawne winy, labirynt pomieszczeń koresponduje z rozpadającą się pod wpływem traumy psychiką, a od doświadczenia nawiedzenia nie ma odwrotu. W piwnicach wiktoriańskich posiadłości zawodzą duchy wypartych wspomnień,
Ostatnimi czasy świat oszalał. Na szczęście, wyjątkowo na punkcie czegoś wartego uwagi – bowiem na punkcie ekologii. Nagle wszyscy chcą być eko – spróbujcie tylko pokazać się znajomym z plastikową słomką, a zaraz zostaniecie oskarżeni o mordowanie wielorybów. Sklepy zalewają nas wielorazowymi butelkami na wodę,
Czy pamiętacie może te okropne koszulki dla kobiet, które można było kupić na wakacyjnych bazarach? Ubrania z napisami “córeczka tatusia” albo “czasem potrafię być niegrzeczna”? Domniemam, że każdy z nas przynajmniej raz spotkał się z taką koszulką. Cieszę się, że już pomału odchodzi się od
Mężczyźni w kinematografii pojawiali się nie tylko jako bohaterowie, ale również jako twórcy. I to głównie oni zawładnęli światem Hollywood, przeprowadzając widzów za rękę przez początki kina, Złotą Erę aż do czasów nam współczesnych, w których, choć niewiele więcej mamy silnych kobiet, ich liczba wzrasta.
Srogie, odpychające betonowe mury. Budynki boleśnie surowe i beznamiętne, antyteza idei domu. Urzeczywistnione w architektonicznej formie rygor i kontrola wszystkowidzącego systemu, surowo karającego za niesubordynację. W dzisiejszym tekście znów przyglądam się filmowym konstrukcjom; odchodzę daleko od Lautnerowskiego luksusu i projektów inspirowanych naturalnym otoczeniem, by skupić